Ik heb eigenlijk altijd met veel plezier foto’s gemaakt ook voor het digitale tijdperk. Maar door de komst van de digitale camera kreeg fotograferen voor mij een extra dimensie. Vooral het aspect dat je gelijk kan zien wat je doet speelt daar een grote rol bij.
Mijn eerste digitale camera was een Canon powershot A520, een fijne compacte camera, met wat meer functies dan je nodig hebt om simpele plaatjes te schieten. Maar toch liep ik al vrij snel tegen de beperkingen aan, met name het zoom vermogen (4x optische zoom) was te beperkt.
Drie jaar geleden kreeg ik daarom voor mijn verjaardag een Canon S2 IS cadeau. Er ging een wereld voor me open! Ik kon vanaf grote afstand foto’s maken want de camera had maar liefst 12x optische zoom. Het kantelbare lcd scherm maakte foto’s maken onder de meest vreemde hoeken mogelijk. Door gebruik te maken van de macro functie kon ik ineens de meest mooie foto’s van heel dichtbij maken. Ik heb zo vele prachtige foto’s van paddestoelen en bloemen gemaakt.
De powershot A520 ben ik blijven gebruiken als zogenaamde “pretpark camera”, de kleine compacte camera was natuurlijk veel gemakkelijker mee te nemen. Helaas ging het ongeveer een jaar geleden mis, de kleine camera viel, er kwam zand tussen de sluiter en de A520 kon, na jaren van trouwe dienst, ten grave gedragen worden.
Natuurlijk wilde ik graag weer een “pretpark camera”, het werd een Powershot A710 IS. Deze camera heeft met 6x optische zoom iets meer zoom vermogen. Maar vooral de hogere ISO waardes die het toestel kon bereiken bleken van onschatbare waarde. Intussen was ik namelijk als vrijwilligster in het jachthuis Sint Hubertus actief. In het jachthuis staan de meest mooie kunstwerken die ik graag wilde fotograferen, de S2, heeft maar een maximaal bereik van 400 ISO en in donkere ruimtes kom je daar niet ver mee. Flitsen, zeker met alleen de mogelijkheid van een vaste flitser, zoals bij de S2, is vanwege de reflectie meestal geen optie. De A710 bracht met zijn 800 ISO dan vaak uitkomst.
Het probleem was alleen dat ik nu met twee camera’s liep te sjouwen. Want wat de ene camera niet kon kon de andere weer wel. Maar zelfs dat bleek niet altijd voldoende mogelijkheden te bieden, ISO 800 is helaas niet in alle gevallen genoeg en direct flitsen was meestal, zoals eerder gezegd, ook geen optie. Eigenlijk moest ik dus een camera hebben met de mogelijkheid om er een losse flitser er op te kunnen zetten, zodat ik ook indirect zou kunnen flitsen. Intussen had ik vanwege mijn dochters ritmische gym activiteiten me ook op de sport fotografie gestort en werd het hebben van een snellere processor, om sneller achter elkaar foto’s te kunnen maken, aan het wensenlijstje toegevoegd. Kortom het werd tijd, na 3 jaar S2, om om te kijken naar een nieuwe camera.
Het werd na veel onderzoek en uitproberen een opvolger van de S2, de S5. Ik heb hem nu een paar maanden in mijn bezit en ben er zeer tevreden over. Dagelijks ontdek ik nieuwe mogelijkheden en profiteer ik van de eigenschappen die de S2 en de A710 missen. Soms ontdek ik mogelijkheden op de S5 die ook toepasbaar blijken te zijn op de A710. Door te hebben geëxperimenteerd met de S5 met sluiter tijden en ISO waardes kon ik, bijvoorbeeld, in het pret park Movie Park prachtige scherpe foto’s maken met de A710 van zeer snel bewegende attracties.
De S5, of liever de foto’s die ik er mee maak, zijn ook er ook mede verantwoordelijk voor dat ik deze website ben begonnen. Mijn gezin, de mensen in mijn directe omgeving en ik zelf genoten zo van de mooie foto’s die de S5 opleverde dat ik besloot dat het moment daar was om ze met u allen te delen.