Heerlijk buiten op het terras zit ik deze blog te schrijven. Gisteren was ik de hele dag buiten de deur en vandaag was ook geen rustige dag, maar gelukkig heb ik nu in ieder geval even tijd om u bij te praten over vandaag.

Vanmorgen

Vanmorgen heb ik eerst, zij het kort uitgeslapen, om ongeveer 9.00 uur zat ik heerlijk buiten aan het ontbijt. Het huis was nog stil, iedereen lag nog op één oor. Kennelijk was er ook niemand anders vroeg uit de veren want ook buiten was er niets anders te horen dan het gezang van de vogels en het gekletter van water in de vijver. Echt genieten dus!
Helaas niet voor lang want ik moest een waslijst aan boodschappen doen. Met een extra zondag in het verschiet, de voorraden geplunderd en het hele gezin plus eventuele aanwaaiende jeugd te voeden had ik zoals u begrijpt een enorme boodschappenlijst. Het duurde dan ook even voordat ik bij de supermarkt alles bij elkaar verzameld had. Ik was trouwens niet de enigste die nog flink moest inslaan, bij de kassa stonden vele karren vol met boodschappen. Het duurde dus even voordat ik aan de beurt was om af te rekenen, niet handig als je veel ijs hebt ingeslagen. Gelukkig hebben ze bij de kassa koeling voor frisdrank en daar heb ik terwijl ik stond te wachten het ijs even ingelegd. Het is geen diepvries maar het ontdooien gaat er wel minder snel dan in de kar. Veel mede wachters in de rij vonden het een slim idee en legden hun ijs erbij, dus bij deze een goede tip voor als u met ijs in uw kar lang moet wachten bij de kassa. Thuis gekomen heb ik de boodschappen snel uitgepakt, even iets gedronken, en op naar het tuincentrum.
Ik had BBQ op het menu gezet en aangezien onze BBQ vorig jaar uit onze tuin gestolen is, zat er niets anders op dan een nieuwe aan te schaffen. Het was een vreemde gewaarwording, toen we vorig jaar op een mooie dag wilden gaan BBQ-en en mijn man enthousiast met de houtskool naar buiten liep en hij tot zijn stomme verbazing ontdekte dat de BBQ gevlogen was. Geen BBQ dus die dag, maar wie steelt er nou een BBQ?
Een nieuwe BBQ uitzoeken valt nog niet mee, mensenkinderen wat een keus. Grote kleine, hoge lage, ronde, ovale, hoge lage en zelfs complete keukens. Na veel wikken en wegen hebben we een keus kunnen maken, graag zou ik hier laten zien welke het geworden is maar ik vrees dat ik dan weer iemand op een idee breng….

Vanmiddag

Na een heerlijke lunch, natuurlijk weer buiten, ben ik in de auto gestapt op weg naar het jachthuis Sint Hubertus. Voor één rondleiding deze keer, maar het ging om Engelstalige gasten en aangezien ik één van de gidsen ben die ook in het Engels rondleidt mocht ik dat doen vanmiddag. Het bleek een om klein groepje mensen uit India te gaan die werden begeleid door Nederlandse vrienden. Ze waren erg geïnteresseerd en vroegen veel, iets wat ik altijd leuk vind. Ik vind het geweldig om interactief rond te leiden, en vraag ook altijd aan mensen om vooral veel vragen te stellen. Aan het eind van de rondleiding bleek dat mijn gasten enorm hadden genoten en als presentje kreeg ik een echte originele boekenlegger uit India gemaakt van een palmblad. U begrijpt dat ik erg blij was met hun enthousiasme en dankbaar voor hun cadeautje, dat laatste had natuurlijk niet gehoeven.
Wat ook erg leuk en gezellig is, zijn de gesprekken met je collega’s voor en na de rondleidingen, je ziet elkaar niet zo vaak en het is dan ook heerlijk om even bij te kunnen kletsen. Het kan ook nuttig zijn want deze keer was onze coördinator er toevallig ook en aangezien we volop aan het experimenteren zijn met het gebruik van internet om roosters, brieven en dergelijke rond te sturen en straks hopelijk ook op een website te publiceren was het goed om weer even ruggespraak te kunnen hebben.
Het was al weer 6.00 uur voordat ik thuis was en ik kon me dus gelijk op de voorbereidingen voor de BBQ storten.

Vanavond

Manlief is van de afdeling fikkie stoken dus terwijl ik de voorbereidingen trof deed hij zijn werk als pyromaan. Hij heeft ooit op scouting gezeten en als een goed padvinder weet hij dus hoe je een goed vuurtje moet stoken. Omdat de BBQ net nieuw was moest hij wat langer voor branden en omdat ik in oorverdovend tempo klaar was met alles klaarzetten, was er nog tijd voor een borrel. Nu zijn wij geen echte alcohol drinkers en dus zijn bij ons frisdrank en sappen tot borrel gepromoveerd. Tijdens de borrel kwam zoonlief binnen vallen met de vraag of we maar meteen konden gaan eten zodat hij op tijd bij een vriend kon zijn. U zult begrijpen dat wij daar niet instinken en zeiden dat het jammer voor hem was maar dat hij rustig net zo lang moest wachten totdat het vuur en zijn ouders zo ver waren. Tijdens het eten had hij geen enkele rust in zijn gat en zodra het maar even kon ging hij er dan ook weer vandoor. We zien of horen, aan het dicht slaan van de voordeur, wel hoe laat hij vanavond/vannacht weer thuis komt.
Na het af- en opruimen hebben we nog heerlijk buiten onder een kop thee de dag doorgenomen. Daarna ging mijn man nog even aan de slag met operatie “tweede vijver” en ging ik lekker met mijn laptop buiten zitten om deze blog te schrijven.