U zult het al gemerkt hebben ik ben volledig uit het ritme. Hoewel ik me heilig had voor genomen dagelijks een stukje voor de site te schrijven lukt me dat de laatste dagen niet. Niet vanwege een zogenaamde ‘writersblock’ maar vanwege alle vrije dagen. Ik ben ook niet alleen uit het ritme met schrijven maar ook het huishoudelijkwerk, dat helaas geen rekening houdt met vakanties, blijft liggen of gebeurd alleen als het echt de spuigaten uit loopt. Met andere woorden Jan Steen is er af en toe niets bij!

Vandaag was het zo ver uit de hand gelopen dat mijn zoon niets anders meer te dragen had dan zijn Adams kostuum. Nu zult u waarschijnlijk denken, lekker luchtig met dit weer, maar een puber gaat nog liever gewoon dood dan ook maar iets aan te trekken zonder dat het vet, gaaf of cool is en een Adams kostuum is natuurlijk het tegenovergestelde van vet, gaaf of cool. Dus zat er voor mij niets anders op dan, met al ras klotsende oksels, achter de strijkbout te gaan staan. Gelukkig viel er wel wat te strijken want ik was nog wel zo attent geweest om de wasmachine af en toe te laten draaien.

Op gezette tijden moet er ook wat gegeten worden en dus moeten er regelmatig boodschappen gedaan worden. Met dit soort dagen loopt ook dat soms volledig in het honderd. Omdat ik op abnormale tijdstippen boodschappen ga doen grijpen we regelmatig mis. Ik zorg er altijd voor dat er tot en met het ontbijt genoeg in huis is, want meestal doe ik de boodschappen ‘s morgens vroeg. Maar het zal u niet verbazen dat ik met deze vakantie dagen dan nog lekker in mijn bed lig, en pas na de lunch aan de boodschappen toe kom. Dat wil zeggen als er niet eerst andere prioriteiten zijn, zoals een bezoek aan de doe-het-zelver, de stad of het tuincentrum. Het gevolg laat zich raden, een hongerig en dorstig gezin en een moeder die in allerijl naar de supermarkt moet.

Het gebrek aan ritme komt overigens ook mede door een ander vakantie verschijnsel, logeren. Tijdens de vakantie vinden onze kinderen het leuk om te gaan logeren en vrienden en vriendinnen te logeren te hebben. Dit betekent dat het elke dag weer een verrassing is wie er wel thuis is en wie niet en met hoeveel mensen je die dag om de tafel zit. Natuurlijk is het erg gezellig als er logees zijn of als ze gaan logeren maar het haalt je uit je ritme. Denk je er komen logees dus extra inslaan, beslissen ze met zijn allen, gezellig friet te gaan halen. Verwacht je geen eters, komen ze vlak voor etenstijd binnenvallen met: “Mam, mogen die en die mee-eten?” Kortom er valt geen pijl op te trekken, en ik maar proberen om ‘die goede meid die over al op voorbereid is’ te zijn. Met de komst van logees blijft er ook van het slaap ritme, dat toch al anders is, niets over. Tot diep in de nacht wordt er mede dankzij liters energy drank gezellig gekletst. Hoewel de jongelui meestal niet echt luidruchtig zijn, dringt het geroezemoes toch door tot in onze slaapkamer, en dus komt er van slapen pas iets terecht ver na middernacht. U begrijpt dat er dan van vroeg en fruitig opstaan niet zo veel terecht komt en dus ook niets van vroeg boodschappen doen! Vandaag, even afkloppen, lijkt het er op als of de rust even wederkeert, en we gewoon met zijn vijven de avond en de nacht zullen doorbrengen.

Naast de logees en een gezin met een reeks vrije dagen zijn er natuurlijk ook nog de abnormale sluitingstijden en de abnormale activiteiten die je uit je ritme halen. Afgelopen donderdag, Hemelvaartsdag, waren de supermarkten gesloten en op vrijdag had ik naast de groencursus een veertigjarige broer die natuurlijk gefêteerd moest worden. Dat gebeurde dus gisteren in een bruin café in Heeze, op ander halfuur afstand van ons huis. Heel gezellig en we hebben genoten, maar u begrijpt, wij lagen niet vroeg in ons bed. Maar na twee dagen geen boodschappen gedaan te hebben had ik graag vanmorgen vroeg op de stoep van de supermarkt gestaan waar natuurlijk wederom niets van terecht kwam. Mijn arme zoon had dus niet alleen geen kleren om te dragen hij had ook niets om te eten. U hoort het ik ben kompleet van slag, inmiddels zijn de boodschappen gedaan, liggen er weer schone kleren in de kast en ook de website is weer voorzien van een stukje, maar de vakantie duurt nog een week en dus durf ik niets meer te garanderen…