De Kerstdagen liggen weer achter ons, en we gaan op weg naar oud en nieuw. Dit jaar was een speciale Kerst voor ons, want voor het eerst vierden we Kerst thuis. Zoals elke familie, denk ik, hadden wij ook allerlei tradtities met Kerst. Die begonnen al de dag voor Kerst, met de reis naar het zuiden des lands waar ons beider ouders woonden en wonen. We logeerden dan, samen met het gezin van mijn zusje altijd bij mijn ouders. Mijn broertje woonde zo dichtbij dat hij lekker thuis kon blijven slapen. Op Kerstavond werd er geheel volgens de familie traditie heerlijk hazepeper, met kanstanje purree gegeten, maar het hoogte punt op Kerstavond was toch wel het uitpakken van een, elk jaar, zo leek het, weer groter wordende, giga stapel Kerstcadeautjes. 
Eerste Kerstdag was het de dag van de schoonouders. Mijn schoonmoeder was op die dag jarig en dus was het niet meer dan logisch dat we die met een bezoek gingen vereren. Hoewel mijn schoonoeder het wel eens jammer vond dat ze nooit écht Kerst kon vieren en die dag dus meer in het teken van haar verjaardag stond lag bij mijn schoonouders wel geheel volgens traditie het door oma geborduurde tafelkleed op tafel.
Tweede Kerstdag werd elk jaar bij mijn ouders gevierd, die dag stond altijd geheel in het teken van ‘der Rudy’, zoals de Kerstkalkoen steevast genoemd werd. Der Rudy was een elke jaar groter wordende kalkoen die natuurlijk met de nodige zorg en aandacht ‘gestufft’ en gebraden moest worden.
De maaltijd op tweede Kerstdag verliep geheel volgens traditie met vele jaarlijks terugkomende gangen maar natuurlijk was ‘der Rudy’ het absolute hoogte punt. We tafelden altijd eindeloos en mens wat was dat gezellig!

Dit jaar werd er dus gebroken met al die tradties. Fijn was het dat er op een mooie natuurlijke manier een einde aan de traditie kwam, die niets te maken had met mijn, gelukkig nog in goede gezondheid verkerende, ouders. Jammer is het natuurlijk wel dat er een einde komt aan de gezellige Kerstdagen, maar het heeft ons wel de kans geboden om een begin te maken aan onze eigen Kersttradities.

Op Kestavond hebben we geen hazepeper maar wortelsoep gegeten met stokbrood. Het recept komt van imjn moeder en dat voelde wel als een mooie link naar Christmas past. De kinderen vonden dit een prima gerecht voor de Kerstavond en willen het volgend jaar weer erten, het lijkt er dus op dat er een nieuwe traditie geboren is.
Op eerste Kerstdag, lag hier het door oma geborduurde Kerstkleed op tafel, een traditie die we met veel liefde voort zullen zetten. Het diner leek meer op het oude Kerstdiner van tweede kerstdag, hoewel ik dit jaar nog geen echte Rudy op tafel heb gezet, was er wel kalkoen en waren er meerdere gangen. Volgend jaar neem ik me voor om zij het een wat kleinere ‘Rudy’ te serveren.
Een nieuwe traditie is natuurlijk het gebruik van het Kerstservies.