Lieve webbies daar ben ik dan eindelijk weer! Wat een week! In het kort kwam het de afgelopen week op het volgende neer: verjaardagsbezoek, ziekenhuisbezoek, stukadoorsbezoek een rooster en meubelboulevartbezoek. Maar als ik nu zou zeggen jullie zijn bijgepraat, zou dat wat erg kort door de bocht zijn, dus laat ik nu wat uitgebreider vertellen waarom ik zo lang afwezig was.

Zondag

Afgelopen zondag begon heel gezellig want mijn vriendin, jullie weten wel die ik al vanaf de box ken, kwam nog op verjaarsvisite. We zijn na een heerlijke wandeling langs de IJssel op een terrasje gaan zitten en hebben onder het genot van een kopje thee met appelgebak weer eens lekker bijgekletst.

Die zelfde avond was ik om 10.00 uur op het station om onze jongste dochter op te halen toen mijn man belde dat zoonlief uit een hoge boom was gevallen en hij er waarschijnlijk een gebroken pols aan over gehouden had en dat hij ook klaagde over zijn rug.
Samen met een vriend klom hij wel vaker in die boom, het was hun hangplek zou je kunnen zeggen. Wat er precies gebeurd is weet niemand maar ineens viel hij er uit en lag naast de boom. Hij schijnt even buiten bewustzijn geweest te zijn maar kwam gelukkig snel weer bij. Vervolgens hebben zijn vriend en ons buurmeisje, die er ook bij was, hem naar huis gesleept, iets waar hij zich trouwens niets van herinnert, en is hij op zijn bed gaan liggen. Toen doordrong bij de jongelui dat het echt niet goed ging met J. hebben ze mijn man gewaarschuwd. Mijn man heeft na het verhaal aangehoord te hebben gelijk de huisartsenpost gebeld en die vonden het gezien de pijnlijke rug toch verstandig om een ambulance te sturen.
Inmiddels was ik ook weer op weg naar huis toen ik hoorde dat de ambulance onderweg was, en het toeval wilde dat ik tegelijk met de ambulance arriveerde. Na controle door de ambulance broeders bleek dat het vermoedelijk om een gekneusde dan wel gebroken rib ging en dat hij beter in onze eigen auto richting ziekenhuis kon worden vervoerd. Dus wij richting ziekenhuis, waar zoonlief allerlei onderzoeken moest ondergaan. Natuurlijk werden er foto’s gemaakt, zijn urine werd gecontroleerd omdat hij op zijn rechter zij was gevallen en de nier daar dus een klap had gehad en het bloed werd onderzocht op mogelijke leverschade. Gelukkig bleek de schade aan de inwendige organen mee te vallen. Wat betreft de pols en de rib was het moelijker duidelijkheid te krijgen omdat bepaalde delen van het lichaam moeilijk in beeld te brengen zijn met röntgenfoto’s, ribben en de overgang hand pols, behoren daar toe. Over twee weken kan er pas met zekerheid gezegd worden of er iets gebroken is en dus heeft hij tot die tijd zijn pols in het gips.
Intussen was men ook te rade te gaan bij de neuroloog en omdat J. buitenwesten was geweest en hele stukken na de val kwijt was, besloot men dat het beter was dat hij een nachtje bleef zodat men hem elke 2 uur wakker kon maken. Niet dat dat nog vaak hoefde te gebeuren want tegen de tijd dat wij hem op de afdeling achter lieten was het tegen 3 uur in de morgen. Jullie begrijpen dat er weinig van slapen terecht is gekomen die nacht. Jullie begrijpen dat we enorm zijn geschrokken en de jongelui natuurlijk ook.  Natuurlijk hadden ze J. moeten laten liggen en 112 moeten bellen of ons, maar helaas wisten ze dat niet. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen, en inmiddels weten de jongelui wat ze moeten doen, of juist niet, na een ongeluk.

Maandag.

Op maandag zat ik al weer redelijk vroeg in het ziekenhuis. J. was de nacht prima doorgekomen en het wachten was op de chirurg, de neuroloog was al heel vroeg langs geweest en wat hem betreft mocht J. naar huis. Helaas was het erg druk op de O.K. want het duurde tot half 1 voordat de chirurg zich aan J’s bed meldde. Gelukkig vond ook hij het goed dat ik J. mee naar huis nam en met een afspraak om twee weken later weer foto’s te laten maken verlieten we het ziekenhuis.
Ik heb die dag verder niet meer dan het noodzakelijke gedaan, ik was kompleet murf en enorm muug! (Muug betekent natuurlijk moe en volgens mij komt het woord uit het zuiden des lands.)

De toch redelijk goede afloop van de val van J. lijkt me wel een mooi punt om dit deel te stoppen, morgen hoop ik verder te kunnen vertellen!
Natuurlijk kom ik ook weer snel bij jullie lezen! Nog een fijne zondag!