Zoals beloofd onthul ik vandaag waar manlief en ik waren voordat wij ons richting sporthal in Burgum begaven. De titel heeft het al verraden we waren in Drachten. Ik wilde bijna de stad Drachten zeggen maar Drachten, hoewel het de op twee na grootste plaats van Friesland is, heeft nooit stadsrechten gekregen. Drachten ontstond in de 17de eeuw aan het riviertje de Drait of Dracht, er was veel hoogveen in de buurt en het riviertje en later de speciaal gegraven Drachtster Compagnonsvaart diende om turf over te vervoeren, later kwamen er ook scheepswerven in het gebied. Maar tot 1950, toen Philips zich er vestigde, bleef  Drachten klein. De komst van Philips zorgde er voor dat Drachten nu zo’n 45.000 inwoners telt. In vele opzichten lijkt Drachten dus op Eindhoven waar manlief en ik jaren gewoond hebben, misschien dat we ons er daardoor gelijk zo thuis voelden. Er zijn net als in Eindhoven weinig oude gebouwen, maar midden in het centrum hebben we een gebouw gevonden dat voor Drachtse begrippen oud te noemen is en door de bouwstijl nog ouder lijkt.

‘t Smelnehûs voormalig gemeentehuis uit 1901, gebouwd in neo-renaissancestijl,
nu zit er een grandcafé-restaurant in.

We liepen verder het centrum in en kwamen op de kruising van twee winkelstraten een wonderlijke constructie tegen, dat een carillon bleek te zijn. Het is ontworpen door Gunnar Daan en staat er sinds 1996. Het carillon telt 37 klokken en op het hele uur is er muziek te horen. Op het carillon staat een gedicht, geschreven door de dichter Harmen Wind. Het gedicht verwijst naar de vier elementen die aan de basis stonden van Drachten: water, vuur, aarde en lucht.

Uit aarde zijn wij geboren
Het vuur staken wij uit de grond
Het water droeg ons naar de welvaart
Lucht legt ons een lied in de mond

Opeens deed Drachten ons niet alleen aan Eindhoven denken maar ook aan Deventer. In Deventer staat jaarlijks het evenement ‘Deventer Op Stelten’ op de agenda en wat kwamen we tegen in Drachten…..?

Precies, steltlopers!

Tijdens de lunch besloten we om even oude bekenden en Google te raadplegen voor toeristische tips. Helaas was het behoorlijk koud in het hoge noorden afgelopen zaterdag dus wilden we een niet al te lange stadswandeling maken. Gelukkig bleek dat niet nodig want dichtbij het centrum was voldoende interessants te zien. Met name voor mij omdat er één en ander te zien is uit de periode van het jachthuis Sint Hubertus.
Laten we de chronologische volgorde der dingen maar aan houden en beginnen bij een mooi Jugendstilhuis.

 
De voordeur, met rondom glas-in-loodramen.

Glas-in-loodraam links naast de voordeur.
Heel duidelijk zijn hier, de zo typerende organische vormen die de Jugendstil kenmerken, te zien.

Ook het typische ronde Jugenstilraam heeft rondom glas-in-lood.

We gaan van de Jugendstil of Art Nouveau periode naar de daar op volgende kunstroming van de Art Deco, meer specifiek naar periode van  ‘De Stijl’. Theo van Doesburg, kunstenaar en schrijver, was de voorman en oprichter (1917) van deze Nederlandse kunsstroming die jullie allemaal kennen vanwege het gebruik van horizontale, vertikale en diagonale lijnen maar vooral ook van het gebruik van de primaire kleuren en van de kleuren zwart, wit en grijs. Piet Mondriaan, Gerrit Rietveld en Bart van der Leck, die o.a. verantwoordelijk was voor het kleurontwerp van de privé vertrekken en logeerkamers in het jachthuis Sint Hubertus, maakten ook deel uit van deze kunststroming. In Drachten heeft Theo van Doesburg voor een wijk in 1920-21, nu heel toepasselijk de Papegaaienbuurt genoemd, het kleurenschema ontworpen.

Hoewel ik de auto’s liever niet voor de deur had zien staan, passen ze gelukkig qua kleur wel goed bij ‘De Stijl’ periode.

Zoals ik al vertelde was het enorm koud in Drachten dus besloten we  na dit korte rondje door Drachten, eerder dan we van plan waren, de warmte van de sporthal op te gaan zoeken. Maar na dit leuke voorproefje van Friesland weten we zeker dat we nog een keertje terug komen als de temperaturen wat hoger zijn!