Onze jongste dochter zit sinds een paar jaar in de ritmische gymnastiek selectie van een plaatselijke gymnastiek club. Afgelopen zaterdag waren er weer de eerste plaatsingswedstrijden voor groepen en deze keer was Almere de plaats waar een en ander zou plaatsvinden. We waren blij toen bleek dat de start van de wedstrijd voor onze dochter pas om kwart over drie gepland stond en dat we dus niet voor dag en dauw op pad hoefden. De afloop van de wedstrijd was voorzien om half zes wat betekende dat een overzichtelijke twee en half uur in een gymzaal in Almere-buiten voor ons lag. Helaas mocht het niet zo wezen want de organisatie had, in al zijn wijsheid, het vloer verkennen al om half twaalf gepland. Zoals u begrijpt zaten mijn man, onze oudste dochter en ikzelf niet te springen om zes uur in een gymzaal door te brengen. Dus hebben we onze jongste dochter en een teamgenootje om half twaalf afgezet in Almere-buiten en zijn we zelf doorgereden naar Almere-stad.
Laatst heeft Almere de twijfelachtige titel van lelijkste stad van Nederland binnen gesleept. Dat terwijl de burgemeester Annemarie Jorritsma juist zo trots is op haar prachtige nieuwe binnenstad. Reden genoeg dus om daar eens te gaan kijken. Vanuit de parkeergarage liepen we het “oude” centrum in. Hoewel dus niet echt oud, zag het er wel zo uit. Winkels waren er genoeg maar het zag er grauw en saai uit. De architect was kennelijk niet erg geïnspireerd toen hij dit centrum ontwierp en zijn materiaal keuze is zeker niet briljant te noemen. Kortom de titel van lelijkste stad van Nederland vonden we zeker van toepassing op het “oude” centrum. Op naar het nieuwe centrum dan maar. Het eerste gevoel dat ons bekroop toen we het nieuwe centrum binnenliepen was het gevoel dat we in een zeer mondaine wintersportplaats waren terecht gekomen, alleen de sneeuw ontbrak er nog. Sjieke hoge glazen gevels, een (nep?) houten gevel afwerking en een leisteen achtige vloer waren mede de veroorzakers van dat gevoel. Daarnaast ligt een en ander op een helling, goed dus voor het ultieme wintersport gevoel. Maar het moet gezegd Annemarie heeft met dit nieuwe stadscentrum echt iets om trots op te zijn. Wel willen we haar nog aanraden iets te laten doen aan de tocht, onze hoofden zijn bijna van onze romp afgewaaid, een goed windscherm op bepaalde plaatsen zou geen overbodige luxe zijn.
Natuurlijk hebben we ook geshopt, vooral onze dochter heeft goed kunnen slagen. Na de koffie, het shoppen en de lunch zijn we weer richting Almere-buiten gegaan. Daar stond intussen de wedstrijd van onze jongste dochter op het punt van beginnen. Dit jaar doen ze mee met een baloefening en een oefening zonder materiaal. Zaterdag stond alleen de oefening met bal op het programma. Helaas werden ze 5e (van de 9) maar de kans op een finale plaats is gelukkig nog niet verkeken. Na afloop zijn we weer snel richting huis gereden want wat Almere betreft was de dag ten einde maar thuis was er nog genoeg te doen.