Vandaag even geen winterfoto’s maar winterkost. Overigens was ik niet van plan alleen het recept te plaatsen op de traditionele manier. Ik heb dit gerecht van de week zelf gemaakt en dus kan ik het voorzien van mijn ervaringen en tips. Het gaat in dit geval om een jachtschotel. Past prima in het jaargetijde dacht ik en dus ging ik van de week aan de slag. Dat wil zeggen na natuurlijk eerst de boodschappen in huis gehaald te hebben, want zonder ingrediënten wordt het lastig koken.

Sommigen onder jullie zullen misschien geschrokken denken: “Ze is toch niet op één van die wandelingen van de laatste dagen op jacht gegaan om die jachtschotel te kunnen voorzien van vers wild?” Die lezers kan ik meteen geruststellen, er komt aan dit gerecht geen wild te pas. Het recept komt overigens uit het AD waar ik het een paar weken geleden las. De laatste tijd ben ik weer volop aan het experimenteren met nieuwe gerechten. Op een gegeven moment bleef ik steeds maar dezelfde maaltijden op tafel zetten en dat ging behoorlijk vervelen. Niet alleen qua eten maar ook qua bereiding werd het behoorlijk saai. Dus ben ik op het moment constant met haviksogen aan het rond kijken of ik niet een leuk recept zie. Als het ook nog eens gemakkelijk en snel te maken is, is dat natuurlijk mooi meegenomen want dan houd ik meer tijd over om ‘te spijbelen’ en foto’s te maken.

Terug naar het recept.
Eerst maar even de ingrediënten (voor 4 personen):
250 gram champignons in plakjes
200 gram wortelreepjes
3 uien in ringen
4 Jonagold of Elstar appels
boter
snufje gemalen kruidnagel
2tl paprikapoeder
Versgemalen peper
400 gram rundergehakt
600 gram voorgekookte aardappelschijfjes
2 dl crème fraîche
1dl vleesfond of jus
100 gram geraspte belegen kaas
paneermeel

Dit is de officiële lijst, ik heb hem aangepast. Toen ik boodschappen aan het doen was kwam ik op het briljante idee, al zeg ik het zelf, om me een hoop werk te besparen door een hutspot pakket van 500 gram te kopen. Geen gehuil  bij het snijden van uien! Kant en klaar gesneden uien en wortels! Oké, geen uienringen maar dat zal qua smaak weinig verschil maken dacht ik.

Wat moest ik volgens het recept doen. Om te beginnen moest de oven worden voorverwarmt op 200 graden, daarna moesten de appels geschild worden, ontklokhuist, en in plakken gesneden. In een grote pan moest vervolgens het gehakt rul gebakken worden waarna de uien, de champignons, wortelen en de aardappelen nog even meegebakken moesten worden. Helemaal heb ik het recept tot op dit punt (weer) niet gevolgd het leek mij handiger, lees sneller, om het gehakt vast in de pan te gooien en onderwijl de appels voor te bereiden. Het werkte prima op die manier dus dat doe ik de volgende keer gewoon weer!

Het gehakt mengsel smaakt op dit punt nog nergens naar en dus moeten de kruiden worden toegevoegd. Ook hier ben ik afgeweken van het recept, deze keer kon ik niet anders, omdat ik nergens gemalen kruidnagel kon vinden. Als alternatief heb ik drie hele kruidnagelen aan de gehakt mix toegevoegd. Veel leuker ook want wij doen altijd een spelletje “Wie een kruidnagel heeft krijgt…” en wie er drie heeft verdient de bonus! De prijs is trouwens een zogenaamde, niet bestaande. Een beetje kinderachtig is het wel maar we hebben altijd wel veel lol!

Volgens het recept moet nu het gehakt in de ovenschaal en daar bovenop komen dan de appelplakken. Voor nog meer smaak moet er een mix gemaakt van de fond en de crème fraîche overheen gelepeld worden en daarna moet de schaal worden geschud zodat de saus zich vermengt met het geheel. Zo staat het in het recept maar dat mengen werkt echt niet op die manier! Hoe het de bedenkster van dit recept het in vredesnaam wel gelukt is weet ik niet, maar mij lukte het zo in ieder geval niet. De volgende keer meng ik het gewoon door het gehakt mengsel voordat het in de ovenschaal gaat!
Tot slot strooi je over de appels een laagje geraspte kaas en paneermeel. Het gerecht is klaar om midden in de oven geschoven te worden. Na ongeveer 20 minuten als alles door en door heet is geworden en de bovenkant mooi goudbruin gegratineerd is kan het gerecht opgediend worden.

Dat is natuurlijk ook gebeurd en op de foto is te zien hoe het er uit zag. Maken is één ding maar het gezin moet het ook nog lekker vinden. Erg moeilijke eters zijn het niet maar ik kan ze ook niet alles voorschotelen. Ik wachtte dus gespannen de reacties af… Al gauw bleek dat ze het heerlijk vonden, op de niet helemaal goed vermengde fond crème fraîche saus na dan. Het gerecht zal dus zeker nog een keer op tafel komen.

Morgen wordt het voor het voor het laatst een mooie dag met vorst hoorde ik van Erwin Krol of één van zijn collega’s dus iedereen die er nog van wil genieten moet dat dus morgen doen. Morgen ga ik rondleiden in het jachthuis maar voordat ik het jachthuis in ga hoop ik nog een mooie serie foto’s te maken!