Vanmorgen moest ik al vroeg op om om tien uur in de Parkwinkel (van het Nationaal Park de Hoge Veluwe) te zijn waar ik als vrijwilligster werk. Het weerbericht van gisteren voorspelde sneeuw dus ik had de batterijen van mijn camera gisterenavond in de oplader gedaan en mijn SD kaart gewist, zodat ik de gelegenheid om een mooi wit park te fotograferen niet zou missen. Goed voorbereid ging ik vanmorgen dus op pad. Onderweg kwam er nog geen vlokje omlaag maar het wel donkerder en donkerder dus ik bleef hoopvol gestemd. Rond een uur of elf keek ik toevallig even naar buiten (nou ja toevallig…) en zowaar het sneeuwde. Een pessimistische collega verzekerde mij dat de sneeuw niet zou blijven liggen. Aanvankelijk leek hij gelijk te krijgen maar rond de klok van twaalven begon het plein voor de winkel en het Museonder toch aardig wit te kleuren. Het begon harder en harder te sneeuwen en de vlokken werden groter en groter. Ik begon goede hoop te krijgen dat ik met mooie witte plaatjes thuis zou komen.

Extra vrolijk gestemd en me verheugend op de mooie foto’s die ik zou gaan schieten heb ik vanmorgen de klanten bediend. Het was niet erg druk, maar wel gezellig en iedereen was letterlijk en figuurlijk goed gemutst. Er schuilt één groot gevaar in het werken in de Parkwinkel en dat is dat je je eigen beste klant wordt. We verkopen erg veel leuke dingen (kan ik rustig zeggen want ik ben niet degene die de inkopen doet!) en bovendien krijgen wij als vrijwilliger een aantrekkelijke korting. vandaag ben ik dus weer bezweken voor de verleiding en heb ook zelf nog even inkopen gedaan; voor de vogels in de tuin heb ik een nieuw vetblok gekocht, want die vetblokken gaan er met dit weer in een razend tempo doorheen, en voor mezelf heb lekkere douchegel en eau de toilette meegenomen. Wat zal ik weer lekker ruiken! (Helaas kan ik geen geuren meesturen via het web dus jullie zullen me op mijn woord moeten geloven.)

Graag had ik jullie nu die prachtige foto’s laten zien van het nationaal Park de Hoge Veluwe in de sneeuw. Maar helaas heeft het niet zo mogen zijn…. Vlak voor mijn vertrek lieten de hoornblazers van zich horen (zie foto’s) en ging de sneeuw over in iets dat het midden hield tussen natte sneeuw en regen. Binnen de kortste keren was de sneeuw die eerder was gevallen weer weg. Wat betreft de winterseplaatjes met sneeuw zullen we dus nog even geduld moeten hebben, maar ik blijf hoopvol gestemd; het lukt vast nog wel een keer deze winter!