Eindelijk was het zover op 6 maart zou ik voor het eerst gaan helpen bij het maken van het rooster dat nodig is om de rondleidingen op het jachthuis St. Hubertus te verzorgen. De dag begon met een telefoontje van mijn collega of ik voor de zekerheid een dikke trui wilde meenemen. Zij en haar man waren ‘s morgens vroeg namelijk gewekt door een hels kabaal. Het bleek afkomstig te zijn van de verwarming die in allerijl werd uitgezet. De monteur werd op de hoogte gesteld en de open haard aangestoken. Gelukkig hoefden we dankzij de haard niet te gaan zitten blauwbekken en bleek de dikke trui niet nodig.
Na een kopje koffie en thee gingen we aan de slag. Mijn collega had al wat voor werk gedaan door alle formulieren, die alle collega’s invullen om hun wensen kenbaar te maken, te verzamelen en een groot deel ervan vast te inventariseren. De laatste formulieren waren voor mij. Voor dat inventariseren gebruiken we een groot vel papier met daarop alle namen van rondleiders en assistenten en alle dagen van de maand (zie foto). Met een liniaal en pen strepen we alle dagen door waarop iemand niet kan werken. Een precisiewerkje want als je ernaast zit zijn de gevolgen niet te overzien. Wie denkt dat vervolgens het rooster gemaakt kan worden moet ik teleurstellen. Er zijn namelijk nog de bijzondere wensen van de collega’s waar rekening mee moet worden gehouden. Sommige gidsen willen per dag maximaal twee keer rondleiden, anderen willen op een bepaalde dag op een bepaalde tijd, of tijden, rondleiden, en dan zijn er nog die dagen waarop er weinig mensen zijn die willen of kunnen werken. Kerst en nieuwjaarsdag zijn voorbeelden daarvan. Via het park komen er ook regelmatig bijzondere wensen binnen, zo wordt er vaak gereserveerd voor rondleidingen in een andere taal, en niet iedereen spreekt elke taal. Er vinden niet alleen rondleidingen plaats in het jachthuis en ook met die andere activiteiten moet soms rekening worden gehouden.
Als alle wensen tenslotte op een rijtje staan kan het puzzelen beginnen. Daarbij willen we zoveel mogelijk rekening houden met alle verzoeken en iedereen geven waar hij of zij om vraagt. Gelukkig zijn we beiden een grote liefhebbers van puzzels, hoe moeilijker hoe beter, wat ons betreft. Mij viel deze keer de eer te beurt om hem op te mogen lossen. Dat laatste natuurlijk onder het toeziend oog van mijn collega. Voor het rooster van april was de moeilijkheidsgraad extra groot omdat het merendeel van de gidsen en assistenten op 26 april graag mee willen op excursie naar Den Haag. Het kostte grote moeite om die dag gepland te krijgen en we hadden helaas geen andere keuze dan een van de rondleidingen te laten vervallen.(Ik zal overigens ter zijner tijd, op deze plaats, van de excursie naar Den Haag verslag doen.) Nadat het rooster op papier klaar is, ongeveer drie uur hersengymnastiek later, en alle controles zijn uitgevoerd, kan het rooster ingevoerd worden in de computer. Dit deel van het werk is volledig geautomatiseerd iets wat voor het maken van het rooster zelf erg lastig is gezien alle speciale wensen. Maar wie weet lukt het nog eens.
Na al deze inspanning was het tijd voor ontspanning en aangezien we toch nog achter de pc zaten wees mijn collega me op een site met leuke filmpjes. Ik wil u het plezier dat wij hadden om de filmpjes niet onthouden, dus surf naar: www.groenbrothers.com, en geniet.
