Nederland is de laatste tijd in de ban van de film. De Oscars, Deep Throat en de film van Geert Wilders die een schaduw voor zich uit werpt.

De uitreiking van de Oscars, is van oudsher een gelegenheid waar de glamour en de glitter vanaf spat, decadentie ten top, een feestje voor de “rich and famous” in filmland. Ik blijf er zoals u zult begrijpen niet voor op, maar anderen kennelijk wel en dat gun ik ze van harte.

Deep Throat heeft de gemoederen nog meer bezig gehouden tot mijn grote verbazing. Porno van het jaar nul, uitgezonden op een beschaafd tijdstip. Who cares zou je zeggen? De Christen Unie blijkbaar, want de ene prominent van die partij na de andere haastte zich om zijn ongenoegen uit te spreken over de uit te zenden (natuur?)film. Natuurlijk had, het zeer terecht overigens, geen enkel effect. Het zou toch absurd zijn als een politieke partij in staat zou zijn een tv-programma van de buis te halen?! Al hoewel? Er zouden ook voordelen aan kunnen zitten. Zo zouden er weinig tv-programma’s meer overblijven, en hebben we weer tijd voor, de door sommigen zo gemiste, spelletjes en boeken. De staatskas zou er ook wel bij varen want we hebben dan waarschijnlijk genoeg aan één publiek net. Maar het allergrootste voordeel zou zijn dat we in een klap het vergrijzingsprobleem oplossen door middel van “de methode” (2,1 kinderen) Rouvoet. Dus misschien toch het overwegen waard?

Blijft er nog één film over de nog niet verschenen film van meneer Wilders. Al weken houdt “hij” ons in Nederland en ver daar buiten bezig. Eigenlijk is alles daarover al gezegd maar ik wil er nog wel het volgende aan toe voegen. Ik hoop dat de heer Wilders goed overleg voert met de potentiële slachtoffers. Want hoewel de heer Wilders niet verantwoordelijk kan worden gehouden voor daden van anderen, lijkt mij niet meer dan beleefd dat hij wel aan de mogelijke slachtoffers vraagt of zij bereid zijn het leven te laten voor “zijn” vrijheid van meningsuiting.