Voordat ik verder ga met deel 2 allereerst natuurlijk bedankt voor jullie beterschapswensen! Gelukkig gaat het nu weer goed met zoonlief. Hij heeft gelukkig nauwelijks pijn meer, maar wat betreft de mogelijke breuken zullen we nog even moeten afwachten.
En dan nu verder met deel 2.

Dinsdag.

De maandag was qua verbouwing een rustige dag maar dinsdag stonden de heren en dan met name de stukadoor om 7 uur op de stoep. Hoewel we vroeg naar bed gegaan waren kostte het me erg veel moeite om enigsinds bij bewustzijn te komen.
De hele dag bleef ik erg duf, wat niet goed uit kwam want het rooster voor het jachthuis moest worden gemaakt. Normaal gesproken kost het maken van een rooster in deze relatief rustige tijd van het jaar me niet erg veel tijd, maar vorige week…..
Gelukkig lukte het wel, maar voor de zekerheid heb ik nog maar even gewacht met het opsturen zodat ik het woensdag nog even na kon kijken.

Toen de stukadoor ‘s middags vertrok was onze nieuwe woonkamer mooi terra gekleurd.
Voordat er echt gestuukt kon worden moest er namelijk eerst een hechtlaag worden aangebracht.
Helaas was ik zo weinig bij mijn positieven dat ik zelfs vergeten ben om een foto te maken.
Ook van de kampeerachtige toestand in huize Elmar heb ik geen foto’s, want kamperen was het, omdat natuurlijk de hele woonkamer, op de wandmeubelen na, leeg moest.

Woensdag.

We werden ook op woensdag vroeg gewekt door de stukadoors, deze keer waren ze met zijn vieren. Dat was maar goed ook want onze hechtlaag op het plafond liet her en der los! Wat bleek, de vorige bewoners hadden er rauwfase op gedaan! De buuf wist later te melden dat het haar niets verbaasde om dat de familie indertijd overal rauwfase had gebruikt. De heren moesten dus aan het krabben want alle rauwfase moest er eerst af. De plantenspuit ten spijt, natmaken bleek te helpen, zijn ze er toch wel een aardig tijdje mee zoet geweest. Maar dat was niet het enigste probleem, de aansluiting van de nieuwe muur op de oude klopte bovenaan één van de muren ook niet. Dat viel de twee R-en niet echt te verwijten, want de oude muur is niet bepaald vlak te noemen. Er moest dus een list worden verzonnen, in overleg met de in allerlijl toegesnelde aannemer, hebben de heren van zowel het oude gedeelte als van het nieuwe gedeelte een stukje muur weggehaald zodat de beide muren mooi glad op elkaar aangesloten gestuukt konden worden.

Het rooster, dat ik dinsdag nog even had laten liggen, kon na controle, naar later bleek toch niet geheel zonder foutjes, de deur uit. Gelukkig bleken de 2 foutjes niet ernstig en gemakkelijk te corrigeren. Maar ik hoop het rooster voor december toch minder vermoeid te kunnen maken.

Donderdag.

Ook op donderdag begon de dag om 7 uur. Deze keer stonden de stukadoors met zijn tweeën voor de deur. Gelukkig waren er geen verdere tegenslagen en was de woonkamer aan het einde van de dag gestuukt. Het zag/ziet er prachtig uit.

Bovenstaande foto is een paar dagen later genomen. De belichting is niet optimaal maar dat blijft lastig met een donkere voorgrond en een lichte achtergrond. Zoals jullie kunnen zien hebben we de eettafel lekker in de lichte aanbouw gezet.

Maar terug naar donderdag. De heren hadden een prachtig gestuukte kamer achtergelaten, toen ze om 3 uur vertrokken, maar ondanks alle afplak acties ook enorm veel stof! Ik heb nog nooit zo veel stof gehapt! Natuurlijk zat er voor mij niets anders op dan een begin te maken met het opruimen er van. Omdat we de woonkamer natuurlijk niet langer wilde missen ben ik daar maar begonnen. Koken kon in de zeer stoffige keuken natuurlijk niet, en aangezien ik nog lang niet klaar was met de woonkamer besloot ik om het koken die avond maar aan de Chinees over te laten. Pas ‘s avonds tegen negenen had ik het gevoel aan de winnende hand te zijn wat betreft de stof in de woonkamer. Toch al niet fit had ik het toen wel gehad, de rest van het huis zou nog even moeten wachten. Moe maar voldaan ben ik die avond mijn bedje ingerold.

Wordt vervolgt……