Terwijl heel Nederland en Zwitserland de hele week in de ban waren van de voorbereidingen op het duel tussen Marco en Guus {#hollandschmink} heb ik heb mij voorbereid op een drietal dagen Hoge Veluwe. Vandaag was de eerste dag van de drie en het begon gelijk met een feestje {#banana}.

Elk jaar organiseert het park een vrijwilligersdag. We worden dan ergens in het park in een grote tent ontvangen met koffie {#newcoffee}, thee en iets lekkers. Tijdens de koffie {#coffee} spreekt de directeur {#oneglass} van het park, de heer van Voorst tot Voorst, ons op zijn geheel eigen humoristische wijze toe. Alle vrijwilligers werkgroepen komen aanbod, dat wil zeggen als hij, en dat is zo langzamerhand traditie, er niet één vergeet. Natuurlijk richt ook onze voorzitter, de heer Trapman, het woord tot de medewerkers van het park en tot ons. Dit jaar is voor de Vereniging Vrienden van de Hoge Veluwe een bijzonder jaar omdat de vereniging 60 jaar bestaat. In september wordt er daarom een groot feest {#popcorn} georganiseerd.

Op de vrijwilligersdag zijn de rollen omgekeerd waar wij altijd het personeel ondersteunen en helpen worden wij op de vrijwilligersdag door hen geholpen dat wil zeggen bediend. Nadat ze ons eerst van koffie en thee hebben voorzien komt na de speeches de drank {#cheers} op tafel gebracht door het personeel. Ze zorgen er ook voor dat het heerlijke lunchbuffet dat we ook elk jaar krijgen aangeboden klaarstaat. Vandaag was het natuurlijk schitterend {#sun} weer en dus konden we ook heerlijk buiten aan picknicktafels eten. Dit soort dagen zijn altijd enorm gezellig mede omdat je ook de kans krijgt om leden van andere werkgroepen {#handshake} te spreken. De kans zeg ik, want vaak komt er in de praktijk weinig van terecht. In mijn geval ook al omdat ik deel uitmaak van twee werkgroepen en het al moeilijk genoeg is om je tijd tussen twee groepen te verdelen.

Na de heerlijke lunch en het zo mogelijk nog lekkerdere toetje was het tijd voor mij om mijn presentje op te halen en naar het jachthuis te gaan. Elk jaar bedankt het park ons middels deze dag maar ook doormiddel van een cadeau, deze keer was dat een mooie glazen karaf en een CD “Waar je wel van moet houden” volgens onze directeur {#oneglass}. U begrijpt dat dit mij nieuwsgierig maakte en dus heb ik hem in de auto richting het jachthuis maar gelijk in de auto cd-speler gestopt. Het was big-band {#sax} muziek, een muziek stijl waar ik niet weg van ben, maar deze was rustig en beschaafd en dus viel het me mee.

Om drie uur stond er een grote groep liefhebbers voor een rondleiding op mij te wachten. Maar er was gelijk een probleem, er was namelijk een grote groep Duitsers bij. Normaal is dat geen probleem want er zijn tegenwoordig audioguides {#headphones} maar helaas was dit het tweede gedeelte van een grote groep Duitsers en de eerste groep had alle audioguides al meegenomen. Dus zat er voor mij niets anders op dan een tweetalige rondleiding te verzorgen hoewel ik normaal ‘nicht auf Deutsch’ rondleid. Gelukkig kwam mijn Duitse afkomst en het Duits dat ik ooit als meisje van mijn overgrootmoeder had geleerd weer snel boven drijven en heb ik me er aardig doorheen weten te slaan. Duitse gasten waardeerden het in ieder geval zeer.
Mijn tweede groep was een klein groepje dat ter ere van een 40 jarig trouwfeest {#kissblush} het jachthuis bezochten. Het was een zeer geïnteresseerd groepje dat me de hemd van het lijf vroeg, maar gelukkig had ik geen hemd aan! Dit soort groepjes is altijd heel leuk om rond te leiden doordat het groepje klein is kun je je helemaal richten op hen en als men dan geïnteresseerd is ontstaat er een zeer geanimeerde rondleiding. Nadeel is dat je daardoor altijd uitloopt en dat is normaal niet zo heel erg als je de rondleiding die na je komt maar voor blijft. Maar na de laatste rondleiding van de dag komt er op een vast tijdstip iemand afsluiten en dus kun je dan eigenlijk niet uitlopen. Gelukkig had ik deze keer te maken met een soepele medewerker van het park en werd mij de uitloop niet kwalijk genomen. Met die laatste rondleiding eindigde ook de eerste dag in het park, wordt vervolgd……

 

About the Author

Elmar

1 Reactie

  1. Jalen

    Unless that blonde girl is a contortinist then its her arm. Guys look closely at the different colour skin, she’s alot darker than him. But st23S&#8il0;…SlOO JEALOUS!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Optionally add an image (JPEG only)